Wojna zmienia wszystko. Te słowa najlepiej definiują sytuację, w której się znaleźliśmy.
Zmienić się musi nasze podejścia do wydatków zbrojeniowych. Zmienić się musi organizacja systemu obronności państwa. Zmienić się musi również sama armia.
Ustawa o obronie ojczyzny
Rządowy projekt ustawy o obronie Ojczyzny stanowi próbę wyjścia naprzeciw wyzwaniom, jakie przed państwem postawiła obecna sytuacja międzynarodowa. Przedłożony przez rząd projekt był dalece niedoskonały!
Lewica stanęła jednak na stanowisku, że nad rządowymi propozycjami należy pracować składając merytoryczne poprawki. Wywiązaliśmy się z tego zadania. Co ważne podkreślenia prace legislacyjne w podkomisji nadzwyczajnej ds. rozpatrzenia projektu ustawy również miały charakter merytoryczny.
Za szczególnie istotne uważam przyjęcie poprawki, dzięki której Lewica uratowała miejsca pracy i służby ok. 3000 pracowników i żołnierzy Wojewódzkich Komend Uzupełnień i Wojewódzkich Sztabów Wojskowych. Dzięki tej decyzji podkomisji tysiące osób, które swoje życie związały z Wojskiem Polskim będą miały spokojny sen i w trudnych czasach nie będą musiały martwić się o przyszłość.
Jeśli mówimy o obronie ojczyzny, to jest to zadanie, do realizacji którego przyda się każda para rąk chętnych do pracy, do służby, a jeśli będzie taka potrzeba, również do walki. Aby było to możliwe konieczna jest również podczas prac podkomisji przyjęto poprawkę poddającą Fundusz Wsparcia Sił Zbrojnych kontroli sejmowej komisji obrony narodowej.
Poprawki przyjęte na posiedzeniu komisji to krok w dobrą stronę, ale niewystarczający. Dlatego składamy poprawkę idącą znacznie dalej w nadaniu Sejmowi uprawnień kontrolnych. Co więcej, zgodnie z przyjętą poprawką Lewicy, Minister Obrony Narodowej będzie co roku składał Sejmowi informację z wykonania programu rozwoju Sił Zbrojnych.
Musimy wyciągnąć wnioski z wojny w Ukrainie!
Należy przeanalizować jakie rodzaje uzbrojenia okazały się kluczowe, a jakie okazały się być bronią z poprzedniej epoki. Musimy odpowiedzieć sobie na pytanie, Czy potrzebujemy armii liczącej 300 tysięcy żołnierzy? Czy może 3 procent naszego PKB przeznaczyć na budowę armii mniej licznej, ale doskonale wyszkolonej i wyposażonej, dysponującej satelitarnym rozpoznaniem i nowoczesnymi systemami zarządzania polem walki.
Na te pytania nie udzielimy dzisiaj odpowiedzi. Ale musimy udzielić ich niebawem. Wspólnie trzeba wypracować konsensus głównych sił politycznych co do tego, jakiej armii Polska potrzebuje.
Jedna kwestia jest obecnie jasna. Polska potrzebuje nowoczesnego systemu obrony powietrznej.
Musimy stworzyć taką armię, aby do momentu ostatecznej próby nigdy nie doszło. Aby Wojsko Polskie swoją siłą odstraszało każdego potencjalnego agresora. Płynący komunikat musi być jasny: tworzymy tak silną i nowoczesną armię, że jeśli ktokolwiek postanowi ugryźć Polskę, to na naszej ojczyźnie połamie sobie zęby.
Marcin Kulasek, poseł, zastępca przewodniczącego sejmowej Komisji Obrony Narodowej